บทเรียนที่ 1 ฝึกตนให้เป็นคนอดทน
อานนท์เอยในหมู่มนุษย์นี้ ผู้ใดฝึกตนให้เป็นคนอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้อื่นได้
จัดว่าเป็นผู้ประเสริฐสุด ม้าอัสดร ม้าสินธพ พญาช้างตระกูลมหานาคที่ได้รับฝึกแล้ว
จัดเป็นสัตว์อาชาไนย สัตว์อาชาไนยเป็นสัตว์ที่ประเสริฐ …..คำพุทธเจ้าสอนอานนท์
“ ดูก่อนอานนท์ ผู้อดทนต่อคำล่วงเกินของผู้สูงกว่าก็เพราะความกลัว ผู้ที่อดทนต่อคำล่วงเกินของผู้เสมอกัน เพราะเห็นว่าพอสู้กันได้(ยังถือว่าธรรมดาๆ) ผู้ใดอดทนต่อคำล่วงเกินของผู้
ซึ่งด้อยกว่าตน เราเรียกความอดทนนั้นว่าอดทนสูงสุด ผู้มีความอดทนนี้มีเมตตา
ยอมเป็นผู้มีลาภ มียศ อยู่เป็นสุข เป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ”
โดยทั่วไปไม่แปลกที่เวลาเราได้ยินได้ฟังหรือเห็นเหตุการณ์ต่างๆ ทำให้รู้สึกพอใจ ไม่พอใจแล้วเราจะแสดงออกมาตามความรู้สึกนั้น ถ้าเป็นประโยชน์ก็เกิดผลดีไป ถ้าไม่เกิดประโยชน์ก็ไม่เป็นผลดี บ้างคนก็แสดงออกมาไม่ว่าจะด้วยสีหน้า ท่าทางหรือคำพูด จากเรื่องเล็กก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ไป บ้างครั้งการฝึกความอดทนก็มีความจำเป็น เราคิดแต่ไม่จำเป็นต้องพูด เราพูดในสิ่งที่เหมาะสม ไม่ว่าจะเรื่องภายในครอบครัวหรือเรื่องที่ทำงานก็ตาม
"จงระวังความคิด เพราะความคิดจะกลายเป็นคำพูด
จงระวังคำพูด เพราะคำพูดจะกลายเป็นการกระทำ
จงระวังการกระทำ เพราะการกระทำจะกลายเป็นนิสัย
จงระวังนิสัย เพราะนิสัยจะกลายเป็นบุคลิก
จงระวังบุคลิก เพราะบุคลิกจะกลายเป็นชะตากรรม"
…...คำสอนของคานธี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น